ایمنی و کمکهای اولیه در کمپ

توجه به ایمنی و کمکهای اولیه در کمپ اهمیت زیادی دارد .  طبیعی است  که افراد قبل از اقدام به کمپینگ نگران اتفاقاتی باشند که منجر به شکستگی های استخوان، کهیرهای ناشی از گیاهان سمی ،  نیش مار یا بیماریهای حاصل از آب آلوده شوند .  توجه داشته باشید که چند دقیقه تعلیم و آماده سازی می تواند سلامت و ایمنی را تضمین کند.

بیشتر مشکلات کمپینگ تفاوتی با آنچه که ممکن است در زندگی روزمره با آن مواجه شوید  ندارد  .  مثلاً ممکن است یکی از اعضای خانواده روی یک شاخه شکسته برود و رباط قوزک پایش کشیده شود. دوستی دستش را روی یک میله داغ یا کباب پز میگذارد و میسوزد. در موقع بریدن هندوانه ، شست دستتان را می برید. اگر می توانید از پس هر کدام از این مشکلات بر بیایید، پس می توانید مشکلات مشابه را نیز در کمپ حل کنید .

جعبه کمکهای اولیه

در زمینه اصول کمکهای اولیه آموزش ببیند یک جعبه کمکهای اولیه ی پر و  پیمان با خود بیاورید .  برای درمان بریدگی و پارگی ، نیش زنبور یا واکنش های آلرژیک آماده باشید .  اگر برای ورود به عمق طبیعت وحشی که چندین مایل با نزدیک ترین درمانگاه اورژانس فاصله دارد برنامه دارید ، گذراندن واحد کمک های  اولیه با سازمانی همچون هلال احمر را در نظر داشته باشید. بسیاری از جعبه های بسته بندی شده وجود دارند که شامل یک کتاب کمکهای اولیه با دستورات  گام به گام  برای کمک به شما در زمان بروز آسیبهای جزیی میباشد . اگر ترجیح میدهید که جعبه کمکهای اولیه را خودتان جمع آوری کنید. اقلام زیر را در نظر داشته باشید:

دستکش یک بار مصرف

چاقوی تیز / چاقوی جراحی

انبرک

قیچی

ید

باند چسبدار

گاز

نوار طبی ضد آب

تامپون مخصوص تاول

آنتی بیوتیک موضعی

قرص ضد اسهال

مسکن

قرص و کرم آنتی هیستامین

اپی پن

دیگر اقلام ایمنی که باید با خود بردارید شامل نقشه ،  قطب نما ، چراغ قوه ، گرم ،  چاقوی جیبی ، فندک ضد آب ،  تجهیزات حمایت اضطراری ، سوت، لباس، غذای پر انرژی و محافظ حشرات می باشد.

حشرات

حشرات چندش آور احتمالاً بزرگترین تهدید برای آسایش کمپ هستند. برای روبرو شدن با پشه، کنه، مگس ، سیاه مگس ،  شپش قرمز، زنبور سرخ، زنبور زرد و زنبورهای معمولی آمادگی لازم را داشته باشید.

پشه ها علاوه بر نیش زدن و ایجاد خارش و ناراحتی، حاملان بیماری نیز می باشند .  پشه ها اغلب مایه آزار هستند پس جانب احتیاط را حفظ کنید.

1- کنه

کنه ها هم حامل بیماری هستند. اگر در ییلاقی که در آن کنه زیاد است چادر می زنید هر شب بدن و لباس افراد خانواده تان را بازبینی کنید و از یک نفر هم بخواهید که این کار را برای شما انجام دهد وارسی ها بخصوص در صورتی که در علف بلند قدم زده اید بسیار مهم هستند .  کنه ها به پنهان شدن در پوست سر، پشت گوشها ، زیر بغل و در کشاله ران علاقمندند . حیوانات خانگی را هم به طور منظم بازبینی و وارسی کنید.

کنه ها معمولا در بوته ها و علفها به انتظار یک حیوان یا انسان میمانند و به محض آنکه فرصتی گیر میآورند روی حیوانات یا انسانها می پرند و خود را به آنها می چسبانند . آنها در هوای گرم و مرطوب فعال تر هستند ولی تنها در هوای سردتراز منفی ۲۰ درجه میتوان از شر آنها کاملا مصون ماند . کنه ها میتوانند بیماریهای مختلف را به بدن حیوان یا شخص منتقل کنند و خطرناک هستند.

معمولا سه روز طول میکشد تا کنه در بدن شکار خود جاگیر شود.  بنابراین اگر در یکی دو روز اول از بدن جدا شوند نمیتوانند خطر جدی داشته باشند . بهترین راه مبارزه با کنه ها این است که بعد از گشت و گذار در بیابان ، جنگل ،پارک ،  باغ و غیره بدن خود و حیوان خود را به دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید مهمان ناخوانده ای ندارید. کنه ها معمولاً در جاهای گرم و مرطوب بدن ساکن می شوند.

رنگ کنه ها ممکن است سیاه، قرمز ، رنگ عدس یا رنگ پوست انسان باشند. آنها سر و دست و پاهای خود را به داخل پوست فرو میبرند و ممکن است چنان استتار شوند که به سادگی قابل دیدن نباشند ولی تقریباً همیشه با کشیدن دست روی پوست میتوان برآمدگی را تشخیص داد . کنه ها بسیار ریز هستند ولی به محض خوردن خون میزبان خود چندین برابر بزرگ میشوند.

اگر کنه جاگیر شده و به بدن چسبیده است ،  برای بیرون کشیدن آن از دست استفاده نکنید چون ممکن است نیمی از بدن کنه داخل پوست باقی بماند. در صورتی که دست و پای کنه در زیر پوست شما یا حیوانتان باقی مانده است، باید به پزشک مراجعه کنید چون این مسئله در طول چند روز میتواند مشکلات بسیار حادی ایجاد کند.

هرگز روی کنه ماده شیمیایی ،  کرم یا الکل نمالید  بر عکس عقیده ی عموم نباید کنه را با وازلین خفه کرد یا سوزاند . این کار به بیرون آمدن کنه کمکی نمی کند و درست نتیجه عکس دارد .  چون کنه به محض احساس خطر تمام مواد سمی بدن خود را داخل بدن میزبان خود خالی میکند .  برای بیرون کشیدن کنه انبرهای خاص پلاستیکی یا فلزی وجود دارند .  این انبرها در شکلهای مختلف در بازار عرضه می شوند .  ولی بیرون کشیدن کنه مانند باز کردن یک قطعه به وسیله آچار یا انبردستی است. برای این کار باید سر انبر را زیر بدن حیوان قرار داد و انبر را پیچاند .

بعد از دو سه دور پیچاندن ، کنه بیرون می آید . کنه را از قسمت میانی بدنش نگیرید.  کنه ها ممکن است باکتریهای مضری به همراه داشته باشند و فشردن بخش شکمی آنان ممکن است باکتری را وارد زخم کند . بهتر است کنه را داخل دستشویی بیندازید. در هنگام کندن کنه ممکن است بخش دهانی کنه جدا شود و در زیر پوست باقی بماند. اگر چنین اتفاقی افتاد آیا باید آن را بکنیم؟ در این مورد دو گزینه ی متناقض وجود دارد . از یک سو بخشهای دهانی جا گرفته در زخم میتواند باعث عفونت ثانویه شود . پس بهتر است آن را مانند خرده شیشه ای که در پوست می رود، بیرون بکشیم .

 از طرف دیگر ممکن است با بیرون کشیدن بخش دهانی با یک سوزن باعث آسیب بیشتر شده و بخش دهانی کاملاً متلاشی شود. به منظور پیشگیری از این امر،  بهتر است انبرکهای مخصوص بیرون کشیدن را همراه داشته باشیم این انبرکها برای برداشتن کامل کنه طراحی شده اند . مهمتر از همه این که با مشاهده یک کنه نترسید . تمام کنه ها حامل بیماری  نیستند . ضمناً مطالعات نشان داده اند کنه های آلوده تا سی و شش الی چهل و هشت ساعت پس از اتصال به پوست بیماری را منتقل نمیکنند .

2- زنبور

نیش زنبور میتواند نیاز به فوریت جدی پزشکی داشته باشد. اگر هرکدام از  اعضای گروه شما به نیش زنبور حساسیت دارد ، حتماً اپی پن را در جعبه کمک های اولیه همراه داشته باشید.

برای درمان زنبور زدگی به روشهای زیر عمل کنید:

با استفاده از لباس مناسب و استفاده از اسپری های دافع حشرات و کلا در صورت امکان اجتناب از رفتن به مناطق زندگی زنبورها می توان از گزش های بیشتر جلوگیری کرد.

در صورت گزش بلافاصله نیش حشره « که خصوصاً در مورد زنبور عسل  معمولاً در پوست باقی می ماند » را بیرون آورید .  زیرا این نیش که به کیسه حاوی سم حيوان متصل است تا مدتی پس از گزش با انقباضات خود به تزریق سم زنبور به داخل بدن فرد ادامه میدهد و یک روش در آوردن آن خاراندن محل گزش به وسیله یک کارت اعتباری است .  البته اصل مهم ، در آوردن سریع نیش از بدن می باشد و روش آن از اهمیت کمتری برخوردار است.

محل گزش را با آب و صابون شسته و روی آن را با پماد آنتی بیوتیک بپوشانید. قرار دادن یخ روی محل گزش میتواند باعث تخفیف درد شود و می توان در هر ساعت ۲۰ دقیقه از یخ استفاده کرد. البته باید بین محل گزش و یخ یک پارچه تمیز قرار داد تا از سرمازدگی پوست اجتناب شود. در صورت نیاز از یک آنتی هیستامین مثل دیفن هیدرامین برای رفع خارش استفاده کنید.  برای کاهش درد نیز از استامینوفن و یا ایبوبروفن میتوان استفاده کرد.

اگر بیش از ۱۰ سال از تزریق واکسن یادآور کزاز شما گذشته است با پزشک خود در مورد تجویز واکسن مشورت کنید و در اکثر موارد زنبور گزیدگی همین توصیه ها کفایت میکند ولی اگر واکنشهای خطرناک مشاهده شد ، اقدامات پزشکی پیشرفته تری مورد نیاز است .

اگر شخصی که توسط زنبور گزیده شد،  قبلاً نیز در اثر گزش زنبور دچار واکنشهای خطرناک حساسیتی شده است ، باید سریعاً از یک آنتی هیستامین « مثل دیفن هيدارمین » استفاده کرد و اگر علائم حساسیتی در او ایجاد شد با مصرف اپینفرین  «  که امروز به صورت کیتهای اورژانس با دستورالعمل ساده در دسترسی این افراد میباشد  » که قبلاً توسط پزشک برای آنها تجویز شده ، به مقابله با این علائم رفته و باید سریعاً خود را به یک مرکز مجهز برساند .

از دست دادن آب بدن (دهیدراسیون)

از دست دادن آب بدن موضوع مهمی در ایمنی است. آب برای تقریباً هر عملکرد جسمانی از جمله هضم، تنفس، فعالیت مغز و تنظیم دمای بدن است. همچنین برای احساس آسودگی اهمیت دارد. از دست دادن آب بدن یا دهیدراسیون زمانی اتفاق میافتد که فرد بیش از مقدار مایعی که می نوشد، مایع از دست میدهد.

این مسئله برای بزرگسالان به اندازه ی نوزادان و کودکان کوچک  جدی نیست. برای تشخیص عارضه فوق به این علائم توجه کنید : تشنگی ،دهان خشک، ادرار تیره رنگ، تحریک پذیری، خستگی ، ضربان سریع، پوست رنگ پریده و عرق کرده، تهوع، زبان متورم ، بریده بریده حرف زدن ، دید ضعیف .در هنگام دهیدراسیون خفیف تا زمانی که رنگ ادرار روشن شود و علائم از بین بروند آب بنوشید. در صورتی که علائم فروکش نکرد فورا به بیمارستان مراجعه کنید دهیدراسیون شدید میتواند کشنده باشد.

آب

امیدواریم که همیشه سفرهایتان بدون اتفاقات بد و همراه با لحظات خوشی باشد. اما به هر حال هر سفری با مخاطراتی همراه است . یکی از این خطرها ابتلا به بیماریهایی است که به دنبال نوشیدن « آب طبیعی » و بدون جوشاندن و ضد عفونی کردن آن بروز میکند. معروف ترین بیماری از این نوع ژیاردیازیس نامیده میشود .

این بیماری میتواند ناراحتیهای زیادی برای فرد بوجود آورد . آبهای طبیعی ممکن است شفاف ،خنک ،پاک و جاری باشند. حتی ممکن است بو و طعم خوبی هم داشته باشد. گاهی دیده اید که حیوانات نیز بدون هیچ شک و تردیدی از این آب می نوشند همه این موارد موجب میشود که مردم فکر کنند  که آب طبیعی برای نوشیدن مناسب و مطمئن است . اما میکروبها و دیگر آلودگی ها حتی در شفافترین آبها هم یافت می شوند .

تمام آبهای حاصل از منبع طبیعی را تصفیه کنید.  بهترین راه خلاص شدن از شر موجودات میکروسکوپی نظیر ژیاردیا جوشاندن آب در ظرف است . حتی  گاهی لازم است آب را چندین بار بجوشانید تا از سلامت کامل آن مطمئن شوید.قرص یا قطره های یدین یا کلرین برای ضد عفونی کردن آب خوب است . البته این روش برای هر گونه آلودگی توصیه نمیشود . گفته میشود تصفیه کننده های آب نیز برای از بین بردن میکروب ها از جمله ژیاردیا مناسب است. انواع جدید تصفیه کننده ها حتی موجب از بین رفتن ویروس ها نیز می شود.

رعد و برق

رعد و برق یک چشم انداز ترسناک دیگر برای بسیاری از کمپ نشینان بخصوص قایقرانانی است که به راحتی قادر به عقب نشینی به سوی ماشین نیستند . با وجودی که تعداد افرادی که با رعد و برق کشته میشوند بیش از هر پدیده آب هوایی دیگری است ، اما احتمال این که مورد اصابت قرار بگیرید بسیار کم است. اما با این حال ، بهتر است که آمادگی لازم را برای مواجهه با آن داشته باشید.

 هنگام بروز یک طوفان الکتریکی به سرعت به دنبال یک سر پناه بگردید. د صورت امکان در یک ساختمان با در اتومبیل پناه بگیرید .چادر هیچ حفاظتی در برابر رعد و برق ندارد و چادرهایی که قاب فلزی دارند میتوانند کاملا خطر آفرین باشند. دراز کشیدن کف چادر بسیار خطرناک است به دلیل این که جریان الکتریسیته زمین میتواند از سر تا پای شما جریان پیدا کند .در صورت امکان به دنبال سر پناه دیگری باشید. نوک کوه ها و خط الرأسهای بی حفاظ در طول طوفانهای الکتریکی و بروز رعد و برق به شدت خطرناک هستند .

در زمان شروع طوفان به سرعت در خلاف جهتی که طوفان به شما نزدیک میشود از کوه پایین بیایید. تشکیل رگبارهای کوهستانی معمولاً بعد از ظهرها صورت میگیرد .به همین دلیل بهترین زمان برای کوهپیمایی در ابتدای صبح است اگر در طول رعد و برق و رگبار موهایتان سیخ می ایستد یا پوستتان مور مور میشود با صداهای ترق تروق می شنوید،  وقوع یک رعد و برق قریب الوقوع است.

اگر در فضای باز گرفتار رعد و برق شدید زانو بزنید،  پاهای خود را نزدیک به یکدیگر قرار دهید و سر خود را خم کنید در ارتفاعات و مناطق باز قرار نگیرید و از بالای تپه ها و نقاط مرتفع دور شوید از تجهیزاتی مانند ،تراکتور ،موتورسیکلت ، دوچرخه استفاده نکنید و در صورت وقوع رعد و برق از آنها دور شوید زیرا این  وسایل هادی الکتریسیته هستند همچنین از بیلهای فلزی، بند رخت فلزی و غیره استفاده نکنید از حصارهای فلزی ، خطوط تلفن و برق دور شوید.

به اشیای فلزی از قبیل دو چرخه ،نرده های آهنی ، قلاب ماهیگیری و لوازم فلزی دست نزنید نزدیک شدن به درختان یا قرار گرفتن در زیر آنها ممکن است خطر جانبی داشته باشد زیرا به علت برخورد برق و حرارت حاصل از آن امکان آتش سوزی وجود دارد.

زیر ستون های بتونی ، سیمهای برق هوایی ، مخازن و شیشه ها پناه نگیرید زیرا احتمال فرو ریختن و افتادن آنها وجود دارد. در صورتی که در اتومبیل هستید از درختانی که ممکن است روی آن بیفتند دور شوید و سپس پارک کنید موتور و رادیوی ماشین را خاموش کنید و آنتن آن را پایین بکشید اگر در حال شناکردن یا در قایق هستید فوراً از آب بیرون بیایید با رعایت نکات ایمنی امکان برخورد صاعقه با شما بسیار کم است و هیچ جای نگرانی  نخواهد بود .

نکته

بدنی که دچار صاعقه زدگی شده ، حاوی الکتریسیته نیست و می توانید کمکهای اولیه ی ضروری را برای وی انجام دهید. بنابراین از دست زدن به بدن افراد صاعقه زده هراس نداشته باشید.

پایان