توسط : 
روستای پردمه کجاست و چطور بریم
در مسیر آمل، سه کیلومتر بعد از تونل وانا و بعد از آبگرم استراباکو، در فاصله ۹۳ کیلومتری تهران به منطقه ی بایِجان می رسید. برای رسیدن به روستای پردمه باید وارد فرعی آسفالت شده ی سمت راست شوید که از سه راهی بایجان جدا می شود. تابلوی روستای نِشِل، بایجان و امام زاده هفت تن ما را از رسیدن به محل ورود به فرعی آگاه می سازند. با توجه به توضیحات شرح سفر، فرعی را بیست کیلومتر ادامه دهید تا به روستای پردمه برسید.
اگر وسیله ی شخصی ندارید، با خودروهای عبوری تا سه راه بایجان بیایید و طبق هماهنگی قبلی با آقای فتح اله حسین زاده ۱۲۵۷۹۶۲-۰۹۱۱- ۱۱-۴۳۳۲۲۳۴۴ 011، با خودروی هایس ده نفره ی ایشان به هر کدام از روستاهای این منطقه که مایلید، مخصوصاً روستای پردمه سفر کنید. هم چنین میتوانید از قبل با شماره های زیر تماس بگیرید تا شما را از سر دو راهی به مقصد برسانند:
رضا اسفندیاری (نیسان) ۴۱۰۷۸۷۶-۰۹۱۲
محمود یزدان بخش (نیسان) ۸۶۱۰۰۴۱-۰۹۱۱
فاصله پَردَمه تا آمل و تا تهران چقدر است ؟
- فاصله پَردَمه تا آمل 85 کیلومتر
- فاصله پَردَمه تا تهران 70 کیلومتر
- سطح برنامه: گل گشت، کوه پیمایی، پیمایش رودخانه، دوچرخه سواری
شرح سفر روستای پردمه کجاست و چطور بریم
قبل از رسیدن به روستای پردمه، که از مجموعه روستاهای ستان بهرستاق و زادگاه مرجع تقلید بزرگوار مرحوم آیت اله العظمی حاج میرزا هاشم آملی است روستاها و مسیرهای زیادی برای بازدید وجود دارد وقتی از جاده ی اصلی وارد مسیر پردمه شدید، سمت چپ خود روستای بایجان را مشاهده می کنید.
ادامه راه در مسیر آسفالت شده ای که اطراف آن را درختان پوشانده اند، پنج کیلومتر ادامه دهید تا به امامزاده هفت تن برسید، امام زاده ای مانند همه ی امام زاده های خطه شمال با گنبدی نقره ای و دار و درخت های اطراف کمی قبل از امامزاده در سمت راست -خود که به وسیله ی تابلویی مشخص است – می توانید به روستای بوالقلم بروید و از آن جا می توانید به روستای لوت سری بزنید.
اگر اهل کوه پیمایی هستید، به ارتفاعات لوت بروید و تا دامنه های شمالی ارتفاعات روستای آخا و مرتع و آبشار پلالِس اوج بگیرید. گزینه ی پیشنهادی دیگر برای اجرای برنامه ی پیمایش در این منطقه، کوه پیمایی از جنوب روستای لوت تا جاده هراز است. در جنوب این روستا جاده ی جیپ رویی را می کنید که به سمت جنوب شروع می شود و در جایی به جهت غرب تغییر داده و با عبور از گردنه ای با ارتفاع ۲۲۰۰ متر به داخل دره ای در کوه پایه ی شمالی کوه سه طاق، سرازیر می شود که انتهای آن دره دقیقاً بعد از خروجی تونل وانا و روبه روی جاده روستای تینه، به جاده هراز منتهی می شود.
این جاده در برخی جاها جیپ رو است ولی در برخی مناطق مخصوصاً کمی در اواسط مسیر و بیشتر در انتهای مسیر برای عبور هیچ خودرویی مناسب نیست. پیمایش این مسیر صورت پیاده و با دوچرخه توصیه می شود.
امام زاده هفت تن دارای سرویس بهداشتی متعدد و مناسبی است. داخل امام زاده مسجدی کوچک و قدیمی قرار دارد که سبک معماری مساجد تاریخی ایران را یادآور می شود. آرامگاه مادر این امام زادگان نیز در همان بنا قرار دارد. از روستای هفت تن که خارج شوید، کمتر از پنج کیلومتر که در جاده آسفالت برانید و بعد از دوراهی روستای نوسر که در سمت چپ قرار دارد، به دکل مخابراتی می رسید. از آن جا به بعد جاده خاکی می شود و شیب مسیر هم به تدریج افزایش می یابد. از دوراهی دکل که 3/5 کیلومتر در جاده خاکی برانید، به دوراهی روستای بینجستان می رسید.
در این روستا نیز میتوانید از امکانات مسجد و حسینیه ی کوچک آن استفاده نمایید. اکنون تنها چهار کیلومتر دیگر مانده تا به روستای پردمه برسید. معمولاً در ماه های سرد سال مسیر روستای بینجستان به پردمه در برخی نقاط به علت ریزش سنگ و برف و باران مسدود بوده و عبور از آن غیر ممکن است.
برای عبور با وسیله ی نقلیه لازم است از باز بودن مسیر مطمئن شوید. در صورت بسته بودن مسیر، پیاده روی از بینجستان تا پردمه، کم تر از دو ساعت طول می کشد. جاده ی ماشین رو را که پیش بروید، شیب نسبتاً ملایمی در انتظار شماست. آن طرف سربالایی، روستای پردمه نمایان می شود. حالا دیگر از سه راهی بایجان تا روستا حدود بیست کیلومتر راه آمده اید و حتماً با دیدن این روستای دلنواز در می یابید که سختی احتمالی مسیر، پایان خوشی به همراه دارد. این روستا با تمام کوچکی، احساس خوبی را به انسان هدیه می کند. دلنوازی طبیعت در اینجا بیشتر از آنچه وجود دارد معنا می شود.
دامنه های پرگل اطراف روستا، محل مناسبی برای زنبورداری در تابستان است. در قسمت شمالی روستا، پس از گذر از دشتی زیبا و سرسبز به تنگه ای می رسید که در انتهای آن و کنار صخره ای بلند، امام زاده ای زیبا و کوچک به نام امام زاده سیدنورالدین واقع است و به همین دلیل این تنگه را تنگه ی آقا می نامند. این امام زاده در دو کیلومتری روستا قرار دارد.
دَرِ این امام زاده همیشه باز است و مقداری وسایل هم مانند کتری، قابلمه و بشقاب برای استفاده ی ،زائران طبیعت گردان و کوه نوردان در امام زاده مهیاست. اگر از کنار این امام زاده، حدود هفت کیلومتر به جهت شمال و درون دره کوه پیمایی نمایید، به روستای مریجان خواهید رسید.
در شرق پردمه، مسیر خاکی دیده میشود که به سمت نِشِل می رود. از روستای پردمه تا نِشِل حدود بیست کیلومتر مسافت وجود دارد. در یک کیلومتری ابتدایی مسیر پردمه به نِشِل به یک دوراهی برمی خورید که راه سمت راست، به طول هشت کیلومتر به یک مرتع می رسد. این مرتع در غرب قله کرکس نشین به ارتفاع تقریبی ۴۰۰۰ متر قرار دارد و در نقطه ی تقارن آن نسبت به این قله، مرتع زیبای رسم واقع شده است.
این مسیر را یا باید پیاده بپیمایید و یا با دوچرخه یا خودروهای پر قدرت بروید. پیشنهاد دیگر پیمایش در این منطقه، پیاده روی پردمه به روستای نوسر و از آن جا از طریق رودخانه به جاده هراز است. از شرق روستای پردمه، جایی که خانه های روستا تمام می شود، مسیر پیمایش شروع می شود. از این نقطه، وقتی به جهت غرب نگاه کنید، دره ای را مشاهده می کنید. علاوه بر آن مسیری پاکوب را در این نقطه می بینید که از دره فاصله می گیرد و در فاصله 5/4 کیلومتری به روستای نوسر می رسد.
هم از طریق این راه پاکوب و هم از طریق کف دره می توانید خود را به نوسر برسانید. اگر بخواهید از نوسر تا جاده هراز را نیز پیاده بپیمایید، از شمال روستای نوسر بعد از اتمام باغ ها، به درون دره بروید و همراه با جریان آب در جهت غرب ادامه ی مسیر دهید تا بعد از 5/4 کیلومتر در نقطه ای نزدیک به باغ های بایجان و کمی جلوتر از خروجی روستای کرف، به جاده هراز برسید. این رودخانه فصلی است و حجم آب چندانی ندارد.
کجا بمانیم؟ همان طور که در شرح سفر اشاره شد، می توانید برای اقامت از امام زاده ی روستای پردمه، امام زاده روستای نوسر و امام زاده و حسینیه ی روستای بینجستان استفاده کنید، یا اینکه در اطراف این روستاها چادر بزنید.
وجه تسمیه روستای پردمه
در ماه های گرم سال، غالباً این روستا را مِه فرا می گیرد و وزش باد، باعث خُنکی آن منطقه می شود. برخی از بومیان پَردَمه، وضعیت مِه گرفتگی و بادخیز بودن آن را علت نام گذاری این روستا می پندارند.
