توسط : 
چگونه برویم روستای نوا به دشت آزو
برای رفتن به این ،روستا جاده هراز را در پیش بگیرید تا به منطقه ی پلِ مون در فاصله ی ۷۸ کیلومتری تهران برسید. رستوارن سالاری در این منطقه نشانه ی خوبی است. تقریباً پنجاه متر جلوتر از این رستوران، وارد فرعی آسفالت شده ی سمت راست خود شوید که تا روستا ادامه دارد.
ورودی جاده نوا به سمت پایین شیب دارد که بعد از عبور از پل به تدریج به سمت بالا شیب می گیرد. این مسیر که تا ابتدای روستا یعنی کارخانه ی آب معدنی کمتر از نه کیلومتر طول دارد، مناسب و تمامی مسیر آن آسفالت است. وارد این مسیر که می شوید بلافاصله بعد از عبور از پل آهنی رودخانه ی هراز، در سمت چپ یک دوراهی وجود دارد که به مرکز روستای کندلو می رود و تابلویی کوچک نمایانگر آن است.
کمی جلوتر دوراهی دیگری در سمت راست وجود دارد که به روستای گیلاس می رود. حدوداً پنج کیلومتری جاده ی نوا، جاده فرعی دیگری از طرف راست به سمت زیبادشت و روستای کنار انجام جدا می شود. ۵/۵ کیلومتر که در مسیر روستای نِوا حرکت کنید سمت چپ خود به یک دوراهی می رسید که شما را در کمتر از پانصد متر فاصله به مزرعه ای می رساند که درست در زیر آبشار نِوا قرار دارد می توانید خودروی خود را در کنار مزرعه پارک نموده و مسیر را شروع کنید.
از این قسمت تا زیر آبشار یک کیلومتر پیاده روی در پیش دارید اگر وسیله ی در اختیار ندارید با خودروهای عمومی یا عبوری تا دو راهی نوا بیایید و با این شماره تماس بگیرید تا شما را به مقصد برساند آقای یاسر هاشم زاده ۳۲۰۳۳۰۶-۰۹۱۱
فاصله روستای نوا به دشت آزو تا آمل و تا تهران چقدر است ؟
- فاصله روستای نوا به دشت آزو تا آمل 87 کیلومتر
- فاصله روستای نوا به دشت آزو تا تهران 88 کیلومتر
- سطح برنامه: گل گشت، کوه پیمایی
شرح سفر روستای نوا به دشت آزو
دامنه ی کوه ها در روستای نوا در فصل بهار پوشیده از آویشن، شنگ و گیاهان دارویی دیگر است. از روستا که به طرف دشت آزو حرکت کنید، چشم اندازی زیبا از تیغه ی شرقی دماوند پشت سر شما نمایان است که بسیار دل انگیز و زیباست و به ویژه در ماه اردیبهشت صحنه ی بی بدیلی را می توان مشاهده و عکس برداری نمود. البته نباید تصورمان از دشت، یک دشت بسیار وسیع باشد.
وارد روستا که شدید، از سمت چپ کارخانه آب معدنی نوا، مسیر پاکوب کنار رودخانه را طی می کنید و با عبور از مناطق پردرخت به کلبه ای که به کلبه ی آزو را معروف است، می رسید مسیر پاکوب است و در صورتی که به دوراهی رسیدید راهی را که به رودخانه نزدیکتر است انتخاب کنید تا از طراوت هوا بیشتر لذت ببرید. این مسیر را که حدود یک ساعت بپیمایید سمت چپ خود چند درخت کنار هم و یک کلبه مشاهده می کنید.
از نزدیکی کلبه ی آزو، جوی آبی می گذرد که از کوه سرچشمه می گیرد ولی ترجیحا اگر قصد آشامیدن دارید آن را بجوشانید چون در مناطق بالادست آن گوسفند سرایی وجود دارد و دام ها در حال چریدن هستند. این کلبه دو اتاق حدوداً دوازده متری دارد و پنجره هایش هم پوشیده نیست و باد به داخل آن نفوذ می کند.
زیر کلبه طویل های قرار دارد که معمولا قفل است. ادامه ی این مسیر به سمت ارتفاعات عبرت و قله پاشوره می رود که گزارشات مربوط به آن را می توانید از منابع موثق کوه نوردی تهیه نمایید نمای این منطقه از انتهای دشت آزو به سمت تیغه شرقی دماوند بسیار زیباست در این دشت میتوان در فصل خرداد اردوی بهشت را به نظاره نشست.
شهرت آبشار نوا که در فاصله ی پیاده روی یک ساعتی از روستای نوا و در جهت غربی کوه خرتاب قرار دارد، به فصل زمستان آن است که به یک ستون عظیم یخی تبدیل می شود و مکان بسیار مناسبی برای تمرین های یخ نوردی به شمار می آید. این آبشار در آذرماه هر سال یخ می زند و تا فروردین ماه ادامه دارد ولی در اوج سرما یعنی بهمن ماه کاملا با یک آبشار یخ زده یا به عبارتی یخشار مواجه می شویم.
طول این آبشار یخی بسته به مقدار برف و سرما بین ۹۰ تا ۱۳۰ متر می باشد. شایان ذکر است پیمودن آبشار یخی، نیازمند داشتن ابزار مناسب و مهم تر از آن مهارت کافی است و نزدیک شدن به آن به افراد مبتدی توصیه نمی شود. این آبشار در بهار نیز مکان خوبی برای سپری کردن یک روز به یاد ماندنی است از درون جاده هراز و همچنین زمانی که وارد جاده ی نوا شدید، بعد از چند دقیقه می توانید این آبشار را در سمت چپ و راست خود ببینید.
هنگام سفر به روستای نوا به دشت آزو کجا بمانیم
به دلیل وجود منابع تامین آب در اطراف کلبه ی آزو و همچنین در مسیر صعود به قله ی پاشوره در جهت شرق کلبه این منطقه بهترین مکان برای برپایی چادر است. متاسفانه به دلیل عدم رعایت بهداشت توسط برخی از دوستان، داخل کلبه کمی نازیبا و کثیف است. اگر قصد اقامت در کلبه را دارید زیرانداز و چادر با خود ببرید و حتماً هنگام بازگشت کلبه را تمیز کنید تا امکان استفاده برای دیگران نیز فراهم گردد.
نکات کلیدی روستای نوا به دشت آزو
در ورودی روستای نوا از جاده هراز یک پل آهنی وجود دارد که اتوبوس از آن عبور نمی کند. در طول مسیر هم پیچ هایی وجود دارد که مشکل آفرین است، ولی برای مینی بوس و میدل باس مناسب است. در برخی از قسمت های مسیر ماشین رو می توانید آبشار نوا را در سمت چپ یا راست خود مشاهده کنید.
بیشتر بدانیم:
آیین سنتی نورگون، تیرماه هر سال در روستای ییلاقی نوا برگزار می شود در این مراسم جوانان پس از غروب آفتاب گونه ایی را که از کوه جمع کردند، آتش می زنند و مانند علامت پیروزی دور سر خود می چرخانند آن ها شادی و شادمانی خود را این گونه بروز می دهند و شیرینی پخش می کنند.
این سنت ریشه در داستان پیروزی فریدون بر ضحاک دارد که پس از دربند کردن ضحاک توسط فریدون در محل تخت فریدون در دامنه های شرقی کوه دماوند، به نشانه ی شادی و علامت پیروزی نور بر ظلمت، آتش روشن کردند.
نوا محل تولد سه تن از شاهزادگان بزرگ قاجار یعنی عباس میرزا، محمدعلی میرزا و محمدقلی میرزاست. در این روستا چند امام زاده، به نام های یحیی، زکریا، اهل علی، عبداله، دو قلعه قدیمی و یک تکیه ی بزرگ قدیمی وجود دارد. قلعه ی قلاپیش و قلعه ی قلامیرک از قلعه های قدیمی این روستا بوده اند که امروزه خبری از آنها نیست.
مراسم نخل گردانی نوا در منطقه از شهرت خاصی برخوردار است. طایفه های مختلف روستا در روز تاسوعا و روز ۲۸ صفر، این نخل چوبی ذوزنقه ای شکل را که با پارچه ها و کتیبه های سبز و سیاه آزین شده است. بر روی دوش قرار داده و به سمت امامزاده یحیی در منطقه ی سیسر حرکت می کنند. در روز هشتم محرم و روز عاشورا نیز به سوی قبرستان بسیار قدیمی و محل دفن سازنده نخل در منطقه ی او را رهسپار می شوند و نخل سنگین را در حالی که بر دوش مردان قرار دارد با استفاده از طناب از شیب تند آن منطقه بالا می کشند.
انتهای آزو، زیر قله ی پاشوره، سنگ های بزرگی در کنار هم قرار گرفته اند که خطوط و نقوش زیادی روی آن ها نقش بسته است. این موضوع بیانگر وجود آبادی در روزگاران پیشین بوده است.
